انشا درباره ایران
انشای من در مورد وطن
به نام خدا من سید علی حسینی یک ایرانی هستم. یک ایرانی که به ایرانی بودنش افتخار می کند. ایران قدیمی ترین کشور دنیاست. ایران؛ کشوری با آب و هوای چهار فصل است که محصولات انحصاری مانند زعفران و پسته دارد. کشوری که سرشار از منابع طبیعی می باشد؛ از منابع آهن و آلومینیوم گرفته تا ذخایر نفت و گاز. ایران؛ سرزمینی با آدابی اصیل و رسومی تاریخی، بر پایه مهرورزی و محبت است. مثلاً جشن نوروزمان را جمشید بنا نهاد تا ما با شادی کردن و بازدید از خانه های هم دیگر، دل هایمان را به هم نزدیک تر کنیم، نه مانند هالووین که بر پایه ترس و وحشت بنیان گذاشته شده است. ایران؛ سرزمینی است که دنیا آن را به شاعران شیرین سخنی چون حافظ و سعدی و فردوسی و عطار و خیامش می شناسد. شاهنامه تنها یکی از حماسی ترین و شکوهمند ترین آثار پارسی است. شاهنامه به عزت و شکوه و قدرت رستم و اسفندیار و آرش اشاره می کند که مایه سربلندی ما می شود. داستان های ما بر پایه ی علم و اندیشه و هیجان و جوانمردی و ایمان است، نه مانند داستان های هری پاتر و آر ال استاین، بر پایه ی تخیل و ترس و وحشت. زمانی که اروپا در دوره عصر تاریکی به سر می برد و اروپاییان با حسرت به ایرانیان نگاه می کردند، ایران در قله اقتدار علم دنیا بود و آثار دانشمندانی چون: ابوعلی سینا و رازی و ابوریحان به زبان های زنده ی دنیا ترجمه می شد. ایران؛ سرزمین دلیرمردانی چون پوریای ولی، تختی و رییسعلی دلواری است. ایران؛ سرزمین مردان غیوری است که بر پایه ی “حب الوطن من الایمان” با دستان خالی و دلی سرشار از ایمان در برابر تمام دنیای کفر ایستادند؛ از چمران و بابایی و صیاد شیرازی و باقری تا شهدای انرژی هسته ای: شهریاری و احمدی روشن. ایران؛ همان سرزمینی است که باعث ترس و واهمه ی ابرقدرت های جهان شده است. ایران؛ کشوری که مانند دُر در جهان می درخشد. کشوری که با موشک های شهاب و صاعقه و آذرخش، گنبد آهنین اسراییل را به مسخره گرفته است و کابوس کرکس ها شده است. ایران؛ کشوری که اسرائیل و آمریکا با آن هیبت پوشالی، از آن می ترسند. هر روز تحریم می کنند، اما ما با تلاش دانشمندان جوانمان توانستیم به فن آوری های جدید دست یابیم. رتبه ی اول علمی منطقه را کسب کردیم. ماهواره ی امید و تدبیر و سفیر را به آسمان فرستادیم و با بومی کردن انرژی هسته ای، دنیا را به زانو درآوردیم. من ایرانی ای هستم که پوستم، گوشتم و نفسم با سرزمینم آغشته شده است. من همیشه با جان خویش از کشورم حمایت می کنم. من با تلاش خود، سرزمینم را خواهم ساخت. ایرانی که همیشه سربلند و آزاد باشد.
در عصر دیجیتالی شدن ارتباطات و تحول نظریه های نوین مدیریت، رسیدن به یک افق روشن برای هدایت کشور ضروری است.صاحب نظران علم مدیریت اعتقاد دارندکه اگر در گذشته داشتن اسلحه ، نفت ، معدن طلا، جمعیت زیاد و حتی اقتصاد قوی نشان بالا بودن ثروت ملی یک کشور تلقی می شداما اکنون ثروت ملی مردم کشور ، میزان توانمندی آنها در تولید و گسترش دانش است در طول ربع قرن گذشته یکی از برکات پیروزی انقلاب اسلامی ،افزایش روحیه توانمندی و زنده بودن جامعه ایرانی بوده است،این که ایرانی می تواند ، یعنی زنده و دانا است. دانایی ، توانایی است و ایرانی می داند که برای پیشرفت و توسعه یافتگی ابتدا باید عینک بدبینی ، ناتوانی و وابستگی به بیگانگان را از چشم خود در آورد. هنرمند، صنعتگر، ورزشکارو….. و حتی یک جوان معمولی دیگر نمی خواهد چون گذشته دست دوم و عقب افتاده تلقی شود.در این شرایط ایرانیان با داشتن تمدن کهن و فرهنگ اصیل و به مدد هوش و استعداد ایرانی خود می خواهند و می توانند به تمدن بزرگ اسلامی برسند برای رسیدن به یک تمدن بزرگ و شکوفایی اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی اول نیاز است که بینش و بصیرت ذهنی مان را به خوبی تغییر دهیم ، چرا که داشتن برنامه و چشم انداز روشن آینده ایران محور پیشرفت است ایران آینده چگونه ایرانی است؟ ایران فردا ، ایرانی پر نشاط ، امیدوار ، توسعه یافته ، مدرن، زنده، تولیدکننده دانش و تکنولوژی است.ایرانی مهر خاندان سبز نبوی ، هوش و استعداد آریایی را در سینه خود دارد و اراده ای مستحکم برای ساختن الگویی جدید از تمدن بزرگ ایرانی و اسلامی جهت عرضه به جهان و ولی باید بدانیم که افزایش سرمایه دانش برای رسیدن به تمدن بزرگ ایرانی در حالتی عینی و قابل استفاده خواهد بود که فراگیر و در همه ی زمینه ها صورت پذیرد یعنی هر کدام از ما در هر پست و جایگاه فردی ، خانوادگی و اجتماعی که قرار داریم باید برای رسیدن به این هدف تلاش کنیم. اینشأالله هر ایرانی وظیفه خود را به درستی انجام دهد تا شاهد ایرانی آباد ، پرنشاط و زنده و …. باشیم
انشای ایران زیبای من
در قاره آسیا فقط و فقط یک کشور است که انگشت به نشان تمام کشورهای بیگانه است و هرکس نام این کشور را می شنود؛ بی اختیار در باره ی آن به فکر فرو می رود. فکر می کنید این کشور کجاست؟!! آری درست حدس زده اید! آن کشور با عظمت ایران است. سرزمین گل های لاله و سرزمین پهلوانان دلیر، وطن همان قهرمانان بزرگوار و پرافتخار است. آن سرزمین، کشور من، کشور تو و کشور تمام ملتی است که از جان خود برای سربلندی و آبادانی این وطن و مردم آن می کوشند. ایران بناها و یادگاری هایی را اززمانهای کهن به جای گذاشته که از نظر خلق جهان بی نظیر و پدیده یا معجزه ای باور نکردنی و زیبا می باشد. به طور مثال در همین شهر خودمان بناهایی مانند نارین قلعه، مسجد جامع، امامزاده سیدعلی (ع) و… و در شهر های دیگر هم که ینگریم بناهایی همچون تخت جمشید، پل قزوین، سی و سه پل،غار علیصدر، عالی قاپو و…. چشم جهانیان را به خود خیره کرده است.ایران در مشرق زمین این کره ی خاکیست و دارای ثروت های عظیم بسیار و منابع سرشاری مانند نفت و گاز است. اگر به تاریخ ایران نیز توجه کنید؛ ایرانیان همیشه عاشقانه و صادقانه کوشیدندکه در آن زمان ایران مانند نگینی در روی کره ی زمین بدرخشد. کشور بزرگ ما دارای پرچمی سه رنگ است که نشانه ی استقلال و آزادی مردم ماست و همیشه همراه با سرودی شور انگیز به اهتزاز در میآید.مهم ترین عامل سربلندی وطنم، شیعه بودن و وجود اسلام ناب محمدی در کشور من است. در کشور ما همه مردم پیرو پیشوای دینی خود حضرت آیت الله خامنه ای هستند و به علت راهنمایی های رهبر خوب و شایسته، ملت ایران از نفوذ و دخالت بیگانگان منفور است و خواهد ماند.اینها همه از لطف خداوند بزرگ و متعال است که همیشه کشور ما آباد و سربلند و تا ابد در برابر کشورهایی مانند اسرائیل و آمریکا پیروز و موفق خواهد بود.ما وظیفه داریم برای قدر دانی از این نعمات بزرگ تا آخرین قطره خون بکوشیم و سوگند یاد می کنیم در این راه لحظه ای از پای ننشینیم تا همیشه این کشور با عظمت بماند. در این جاست که با خود فریاد می زنم : چو ایران نباشد تن من مباد بدین بوم و بر زنده یک تن مباد
ایران که با ۱,۶۴۸,۱۹۵ کیلومترمربع وسعت ازنظرمساحت هجدهمین کشوربزرگ دنیا به شمارمی اید بیش از ۷۰ میلیون نفرجمعیت دارد و به علت موقعیت خود درخاور میانه و اروپا – آسیای مرکزی، کشوری دارای اهمیت وی‍ژه جغرافیایی- راهبردی است . ایران در شمال با ارمنستان، جمهوری آذربایجان و ترکمنستان هم مرز است. چون ایران از کشور های ساحلی دریای خزر است، که دریایی بسته و با مالکیت مشترک است، قزاقستان و روسیه نیز همسایگان مستقیم ایران در شمال هستند . ایران در شرق با افغانستان و پاکستان، در جنوب با خلیج فارس وخلیج عمان، درغرب با عراق ودرشمال غرب باترکیه هم مرزاست. تهران پایتخت، بزرگترین شهر و مرکز سیاسی، فرهنگی، تجاری وصنعتی کشوراست. ایران قدرتی منطقه ای است وموقعیت مهمی درامنیت انرژی بین المللی واقتصاد جهانی درنتیجه ذخایر عظیم نفت وگاز طبیعی خود دارد. ایران مهد یکی از قدیمی ترین تمدن های مهم و مداوم وپایدار جهان است ایران از نظر دارا بودن منابع نفت و گاز طبیعی دومین کشور جهان و دومین صادر کننده بزرگ نفت اوپک است. دومین کالای صادراتی بزرگ ایران فرش است
هرجا که روم هیچ کجا خانه من نیست
آوارگی وخانه به دوشی چه بلاییست
دردی است که همتاش در این دیر کهن نیست
من بهر که خوانم غزل سعدی و حافظ
در شهر غریبی که در او فهم سخن نیست.
هرکس که زند طعنه به ایرانی و ایران
بی شبهه که مغزش به سر و روح به تن نیست.
پاریس قشنگ است ولی نیست چو تهران
لندن به دلاویزی شیراز کهن نیست.
هر چند که سرسبز بود دامنه آلپ
چون دامن البرز پر از چین وشکن نیست
این کوه بلند است ولی نیست دماوند
این رود چه زیباست ولی رود تجن نیست
این شهرعظیم است ولی شهرغریب است
این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست
جلوه خاکت قرمز و سبز و سفید
ایران یکی از قشنگترین کشورها،با مردمی خوب و مهربان،جاذبه های طبیعی بی نظیر،دانشمندان کوشا و … است.از جاذبههای تاریخی ایران میتوان به سعدیَه،حافظیَه، تخت جمشید،عمارت عالی قاپو و … اشاره کرد.حالا میخواهم از مردم باایمان ایران صحبت کنم.مردمی که هیچ وقت زیر بار زور نمیروند و از شهادت هراسی ندارند و این موضوعات را با پیروزی در انقلاب اسلامی و جنگ با عراق به خوبی نشان دادند.میخواستم انشایم را تمام کنم ولی به یاد دانشمندان ایرانی افتادم.آنهایی که با تمام توان تلاش میکنند تا ایران اسلامی پیشرفت زیادی کند.ای ایران،کاش میتوانستم همهی خوبیهایت را بگویم ولی چه کنم که وقت کافی برای نوشتن عظمتهایت ندارم. واکنون ایران مانند خورشیدی در خاورمیانه می درخشد و دانشمندان آن تلاش می کنند تا ایران را به قله های موفقیت برسانند و ما دانش آموزان وظیفه داریم خوب درس بخوانیم تا در آینده ایرانی سر افراز و سربلند داشته باشیم.
دورود خداوند بر مرزداران این مرز و بوم (ایران) در طول تاریخ ایران سرزمین من و تو ست و ما وارث اجداد خود و دیگران وارث ما خواهند بود. این سرزمین فارغ از این که چه فرد و با چه دین و مسلکی بر آن حکومت کند خانه من و تو تا ابد باقی خواهند ماند. انشا الله. حب وطن از ایمان است. دفاع از مرز و بوم واجب است. دفاع از منافع و امنیت ملی کشور خط قرمز هر حاکمی است که بر این سرزمین حکمرانی کند. این سرزمین آبا و اجدادی ماست که اجداد ما تا به حال خون پاک خود را نثار آن کرده اند که اکنون این قطعه از خاک ایران به دست ما رسیده است. رنج هایی که جهت آبادانی و حفظ این خاک کشیده شده است, ستودنی و مقدس است, از ناحیه هر کدام از فرزندان وطن که انجام شده باشد. با این حساب فارغ از این که چه فردی یا جناحی بر این آب و خاک حکمرانی کند, فارغ از سیاست و این حرف ها, دفاع از آن بر فرزندان این مرز و بوم واجب, ستودنی و مقدس است. چندی پیش مطلبی از قول یکی از علما خواندم که گفته بود “ایران بدون اسلام اهمیتی برای فداکردن جان ندارد” بنده با این فرمایش ایشان مخالفم. این یعنی اگر ما مسلمانان (که البته به حق هستیم) بر آن حکومت نکنیم و یا ایده ما بر آن حاکم نباشد, دیگر برای آن جنگیدن معنی وجود ندارد. این بدان معنی است که سربازان ایرانی که در مبارزه با رومیان(که همواره به ایران تجاوز می کردند) ایستاده و کشته شدند, باطلند. این بدان معنی است که رزمندگانی که در طول هشت سال دفاع مقدس تنها با هدف دفاع از مرز و بوم خود به جبهه ها شتافتند کارشان بی معنی و یا احیانا اگر کشته شدند شهید نیستند و خونشان را به هدر داده اند. باید به این عالم جلیل القدر یاد آور شد که وقتی امام سجاد علیه السلام برای مرزداران سرزمینش دعا می کرد آن سربازان, سربازان رژیم های طاغوتی بودند که فاتحانه بر خاندان پیامبر (ص) به ناحق تاخته و اکنون پیروز میدان, سربازانشان را به مرزها برای کشور گشایی و… گسیل داشته بودند و حضرت سجاد (ع) برای این سربازان, دعا می نماید. من نمی دانم گوینده این سخنان سری به جبهه ها در زمان جنگ هشت ساله تحمیلی زده اند یا خیر, ولی ما که انجا بودیم در میان رزمندگان ارتش و بسیج افرادی را مشاهده می کردیم که با انقلاب و امام هم چندان کاری نداشتند و برای این که صدام خاک و ناموس این مرز و بوم را مورد تجاوز قرار داده بود به جبهه امده بودند. البته که چه بهتر که اسلام عزیز بر این مرز و بوم حاکم باشد, تا ما از آن دفاع کنیم ولی به نظر من اگر حتی اسلام هم بر این خاک حاکم نباشد دفاع از ناموس و خاک کشور بر هر ایرانی واجب است و دفاع از خاک و کشور ستودنی و مقدس است. پس ما هم به تاسی از ائمه هدی (ص) باید اذعان داریم …
من در ایران زندگی می کنم. ایران کشوری زیبا و بزرگ است. تاریخچه ی کشورم بسیار درخشان و طولانی است. بسیاری از دانشمندان ، هنرمندان ، نویسندگان ، شاعران و … بزرگی که کشفیات مهمی داشتند ایرانی هستند.
من وطنم را دوست دارم چون در آن به دنیا آمده ام و همان جا بزرگ شده ام. وطنم برای حفاظت و آزادی مردم شهیدان زیادی داده است.
واکنون ایران مانند خورشیدی در خاورمیانه می درخشد و دانشمندان آن تلاش می کنند تا ایران را به قله های موفقیت برسانند و ما دانش آموزان وظیفه داریم خوب درس بخوانیم تا در آینده ایرانی سر افراز و سربلند داشته باشیم.
ایران یکی از قشنگترین کشورها ، با مردمی خوب و مهربان، جاذبه های طبیعی بی نظیر ، دانشمندان کوشا و … است. از جاذبههای تاریخی ایران میتوان به سعدیَه،حافظیَه، تخت جمشید،عمارت عالی قاپو و … اشاره کرد.
حالا میخواهم از مردم با ایمان ایران صحبت کنم. مردمی که هیچ وقت زیر بار زور نمیروند و از شهادت هراسی ندارند و این موضوعات را با پیروزی در انقلاب اسلامی و جنگ با عراق به خوبی نشان دادند.میخواستم انشایم را تمام کنم ولی به یاد دانشمندان ایرانی افتادم.
آنهایی که با تمام توان تلاش میکنند تا ایران اسلامی پیشرفت زیادی کند.
انشایم را با نام خدا شروع می کنم. موضوع انشای من انقلاب اسلامی ایران است. من انقلاب را دوست دارم. انقلاب خیلی خوب است مخصوصا سرودهای انقلاب که این روزها از تلویزیون پخش می شود خیلی قشنگ هستند. من عاشق سرودهای انقلاب هستم. البته سرودهای «سیبیل جان» را هم دوست دارم. آقا معلم ما گفته که درباره انقلاب تحقیق کنیم. وقتی از پدرم درباره انقلاب پرسیدم عصبانی شد و گفت که از خواهرم بپرسم. خواهرم با دوستش قرار داشت فقط گفت بنویس انقلاب چیز خوبی نیست چون با آزادی دخترها مخالف است و آنها را توی پارک دستگیر می کند. خواهرم حرفهای دیگری هم گفت که من ننوشتم! آخر حرفهایش هم با خنده گفت که انقلاب از یک جهت خیلی خوب است…چون با کلمه «قلب» هم خانواده است! بعد هم رژ لبش را با عجله مالید و بیرون رفت. مادرم هم چیز زیادی از انقلاب یادش نمی آید. فقط بعضی از شعارها یادش مانده. مثلا «استقلال آزادی جمهوری اسلامی» یا «بختیار بختیار نوکر بی اختیار»! «برادر ارتشی چرا برادر کشی!».
راستش با شنیدن این شعارها من کمی ناراحت شدم. چون من طرفدار پرسپولیس هستم! البته استقلال هم تیم بدی نیست اما خداییش پرسپولیس یه چیز دیگه ست! قرمزته والسلام!
به نظر من جنگ بهتر از انقلاب است چون مردم در زمان جنگ شعار می دادند:«جنگ جنگ تا پیروزی»! تازه رنگ قرمز رنگ پرچم ماست!
پس نتیجه می گیریم که هر چند انقلاب خوب است اما جنگ هم خیلی خوب است. ما دانش آموزان باید سعی کنیم که در مسیر پیروزی قدم برداریم و هر سال برنده شویم.
منبع : http://mehrmihan.ir/may-about-iran/
مطالب جالب دیگر
- ۹۶/۰۱/۲۲